Aurora otwarcie przyznaje się do zabicia ciotki. Onésimo informuje ją, że zostanie zatrzymana i przewieziona do stolicy, gdzie stanie przed sądem. Ona nie sprzeciwia się. Jest gotowa ponieść karę za swój czyn. Rafael wpada na pomysł zaaranżowania spotkania Apolonii z Elsą, aby mogły odbyć rozmowę w cztery oczy i wyjaśnić sobie nieporozumienia. Gdy tak się stanie, on i Mónica będą mogli spotykać się bez problemu.

Aurora wyjaśnia ojcu Basiliowi, że przyjechała do niego, ponieważ była przerażona tragicznym upadkiem ciotki. Nie zastawszy go w kościele, postanowiła ukryć się na cmentarzu. Następnie opowiada Rodrigowi o wszystkim, przez co przeszła. On obiecuje, że ją nie zostawi, gdyż łączy ich wielka przyjaźń. Aurora markotnieje na te słowa, albowiem łudziła się, że jest dla Rodriga kimś więcej niż przyjaciółką.

Po miasteczku roznosi się plotka, że Aurora jest morderczynią. Severo prosi Macrinę, aby ukryła go w swoim domu. Jest przekonany, że Aurora wydała go policji. Mónica uważa, że Rodrigo popełnia błąd, angażując się w problemy Aurory oraz że on i Elsa nie powinni jej pomagać. Aurora wyjaśnia Tobíasowi, że nie jest zjawą za którą ją uważał i dziękuje mu, że przyniósł jej ulgę w cierpieniu. Rodrigo przekonuje Elsę, żeby porozmawiała z Aurorą i przekonała się że jest niewinna. Gdy przychodzą na posterunek policji, okazuje się dziewczyna została już z niego zabrana. Chwilę później są świadkami jak gromada uzbrojonych po zęby mieszkańców miasteczka próbuje zatrzymać samochód policyjny, który ma odwieźć Aurorę do stolicy.

Opracowanie novela.pl na podstawie materiałów Televisy