Aurora obawia się, że Elsa nie zaakceptuje jej związku z Rodrigiem. Rodrigo obiecuje, że porozmawia z matką i przekona ją, żeby udzieliła im błogosławieństwa. Mónica cieszy się z wyjazdu Pilar. Łudzi się, że jeśli pozbędzie się Aurory, Rodrigo w końcu będzie należał do niej. W tym celu próbuje nastawić Elsę przeciwko Aurorze. Wmawia kobiecie, że jej chrześnica próbuje usidlić Rodriga, żeby zapewnić sobie wygodne życie.

Onésimo nie pojmuje, dlaczego Apolonia uparcie przystaje przy dotrzymaniu obietnicy i odbiera sobie szansę na miłość. Aurora przychodzi do kościoła w towarzystwie rodziny Villavicencio, co natychmiast przykuwa uwagę mieszkańców miasteczka. Podczas gdy jedni przyglądają się im w milczeniu, z pogardą w oczach, drudzy zaczynają wymieniać się złośliwymi komentarzami. W trakcie kazania ojciec Basilio przypomina wiernym, że jedyna droga do Boga wiedzie przez miłość i poucza ich, by nie dali się zwodzić przesądom ani czczemu gadaniu. Severo postanawia zniknąć na kilka dni z miasteczka, żeby nie wzbudzać podejrzeń. Corina uważa, że Rodrigo i Aurora nie mogą ukrywać swojej miłości.

Macrina bierze się za szukanie rzekomego skarbu Severa. Aurora na chwilę opada z sił i dostaje zawroty głowy. Elsa wyznaje ojcu Basiliowi, że nie chciałaby mieć Aurorę za synową i chociaż nie sprawi jej to przyjemności, uprzedzi Aurorę, że nie zagrzeje u niej dłużej miejsca, jeśli zakocha się w Rodrigu. Aurora słyszy ich rozmowę i ucieka na cmentarz, aby wypłakać się nad grobem ojca. Rozpacza nad swoją niedolą – w ciągu jednego dnia wielka radość zamieniła się w smutek, gdyż matka chrzestna uważa, że nie jest godna Rodriga.

Opracowanie novela.pl na podstawie materiałów Televisy