W kwietniu Instytut Cervantesa w Krakowie wspólnie z Festiwalem w Maladze przygotowali przegląd hiszpańskojęzycznych filmów dokumentalnych Zonazine. W programie znalazły się cztery filmy dokumentalne pokazywane w różnych sekcjach hiszpańskiego festiwalu w 2019 roku.

Tegoroczny przegląd odbędzie się na kanale Vimeo. Filmy będą udostępniane co piątek przez 48 godzin za darmo na stronie vimeo.com/showcase/zonazine

„El cuarto reino. El reino de los plásticos” (Czwarte królestwo. Królestwo plastiku), reż. Adán Aliaga y Álex Lora, premiera 7 maja
Bardzo często kino pomaga nam poznać miejsca, które znajdują się w pobliżu, ale do których nigdy nie dotarlibyśmy z własnej woli. El cuarto reino wprowadza nas do tego typu miejsca w Nowym Jorku. «Sure We Can» to zakład zbiórki plastiku, założony przez baskijską zakonnicę Anę Martínez, gdzie osoby bezdomne mogą wymieniać na dolary zebrane przez siebie odpady. Głównym bohaterem film dokumentalnego jest René, którego życie toczy się w tej fascynującej przestrzeni będącej oskarżeniem kultury konsumpcjonizmu, której poddajemy się bez skrupułów. Zmieniają się pory roku, a życie René upływa w tym, mimo wszystko, pięknym i pełnym nadziei miejscu.

„Para la guerra” (Dla wojny), reż. Francisco Marise, premiera 14 maja
Kubański kombatant Andrés Rodríguez Rodríguez, alias Mandarria, żyje wspomnieniami z okresu walk sprzed 30 lat w Nicaragui. Wojskowa zaprawa, przy której posiłkuje się podręcznikiem wojskowym, staje się frapującą grą weterana z reżyserem Francisco Marisem oraz widzem. Były żołnierz, którego samotność odzwierciedla się nawet w drobnych aspektach jego codzienności, nawiązuje dialog z operatorem, dzieli się swoimi poglądami na życie. Mandarria stara się odnowić kontakty z dawnymi towarzyszami, prawdopodobnie chcąc odnaleźć sens życia «dla wojny».

„Baracoa”, reż. Pablo Briones, Sean Clark i Jace Freeman, premiera 21 maja
Leonel i Antuán to dwaj chłopcy mieszkający w Pueblo Textil na Kubie. Latem spędzają czas bawiąc się w niezamieszkanych miejscach otaczających miasto, blisko natury. Ich przyjaźń oparta jest na, właściwym dzieciństwu, braterstwie. Wkrótce Antuán wyjedzie do Hawany, aby zamieszkać ze swoim ojcem i nieunikniona rozłąka chłopców napełnia nostalgią ich ostatnie wspólne lato. Reżyserowi tego dokumentu, Pablowi Brionesowi, udało się stworzyć mistyczną atmosferę filmu, w wyjątkowo naturalny sposób uchwycił dzieci spędzające czas wśród śmiechów, zakładów, przechwałek i lęków.

„Una corriente salvaje” (Dziki nurt), reż. Nuria Ibáñez, premiera 28 maja
Trzeci długi metraż Nurii Ibáñez Castañedy podąża śladem jej wcześniejszych filmów – “La cuerda floja” (2009) i “El cuarto vacío” (2013) – w których poznajemy sylwetki fascynujących i niezwykłych postaci i ich nie mniej interesujące i pasjonujące koleje życia. W “Dzikim nurcie” reżyserka przybliża historie meksykańskich rybaków, Omara i Chila, sąsiadów mieszkających na odległym i pozornie wyludnionym wybrzeżu Oceanu Spokojnego: zobaczymy ich codzienne zajęcia związane z łowieniem ryb, spróbujemy zrozumieć ich sposób pojmowania samotności, którą wynagradza wyjątkowa przyjaźń.

Materiały Instytut Cervantesa