Madryt, 22 lipca 2017. Na arenie La Caja Mágica, tej samej na której pięciokrotnie triumfował Rafael Nadal, przybyli tłumnie reżysery, aktorzy, producenci, ludzie związani z iberoamerykańskim kinem, aby wziąć udział w gali wręczenia 4. Nagród Platino. Amfitrioni gali urugwajska aktorka i piosenkarka Natalia Oreiro oraz prezenter i naśladowca Carlos Latre powitali – Kate del Castillo, Sonię Bragę, Geraldine Chaplin, Pedro Almodóvara, J.A. Bayonę, Óscara Martíneza, Luisa Gnecco, Angie Cepedę czy Juanę Acostę – obecnych na hali.
Pierwsza nagroda wieczoru powędrowała do Lorenzo Vigasa za wenezuelsko-meksykańską koprodukcję pt. “Z daleka”. Reżyser w swym krótkim przemówieniu nawiązał do ostatnich wydarzeń w Wenezueli i poprosił o wsparcie dla jego ojczyzny “w tym tak trudnym dla niej momencie”. Historia siedmioletniego chłopca obdarzonego wielkim talentem muzycznym opowiedziana w “Estebanie” debiutującego reżysera Jonali Coscullueli z Meksyku został wybrany najlepszym filmem łączącym walory edukacyjne z kinem. Kierowany do dorosłego widza film “Psychonauci, zapomniane dzieci” otrzymał nagrodę Platino dla najlepszej animacji. Trzykrotnie nominowany do Oscara, wierny Almodóvarowi, kompozytor Albero Iglesias odebrał nagrodę za najlepszą muzykę do “Juliety”.
W kolejnych czterech kategoriach, określanych “technicznymi”, najlepszy montaż, scenografia, zdjęcia i dźwięk, triumfował hiszpański film “Siedem minut po północy” w reżyserii J.A. Bayony. Za najlepszy scenariusz uznano ten napisany przez Andrésa Duprata do filmu “Honorowy obywatel”, zaś nagrodzone Goyą dzieło Hernána Zina “2016. Nacido en Siria” wybrano najlepszym filmem dokumentalnym.
Amerykański aktor o meksykańskich korzeniach Edward James Olmos otrzymał honorową nagrodę Platino za swój wkład w kinematografię iberoamerykańską. “Te nagrody są dowodem pracy ludzi, którzy poświęcili życie, żebyśmy mogli być tu obecni (…) Nigdy nie pozwoliłem, by moje pochodzenie uniemożliwiło mi rozwijanie pasji. Ani narodowość, ani brak pieniędzy nie są przeszkodą w spełnianiu do marzeń. (…) Możemy być dumni z naszych osiągnięć. Z Almodóvara czy Buñuela, którzy ofiarowali wiele niesamowitych rzeczy. Bycie Latynosem to duma. Przyszłość jest w naszych rękach” – powiedział po odebraniu statuetki.
Oparty na powieściach Leonarda Padury cykl “Cztery pory roku” zwyciężył w kategorii najlepszy serial. Sonia Braga odebrała zasłużoną statuetkę dla najlepszej aktorki za film “Aquarius”. “Jestem o wiele bardziej wzruszona niż mogłam sobie wyobrażać. (…) Pierwsza [honorowa] nagroda Platino przyniósł mi szczęście. Mendonça Filho powierzył mi najlepszy scenariusz jaki czytałam w życiu i postać, doñę Clarę” – wyznała w krótkiej przemowie brazylijska aktorka. Pedro Almodóvar otrzymał nagrodę dla najlepszego reżysera za “Julietę”. W swojej przemowie reżyser nawiązał do dramatu jakim jest zniknięcie bliskiej osoby podjętego w jego filmie. “Kiedy córka kończy 18 lat, opuszcza matkę i znika bez słowa. Nie jestem matką, ani ojcem, ale mogę sobie wyobrazić, co czują. To wielki ból. Chciałbym dedykować nagrodę setkom tysięcy rodzin szukających zaginionych podczas wojny domowej krewnych. Nie słuchajcie, kiedy mówią, że to rozdrapywanie ran. To ich gojenie” – oświadczył.
Argentyńczyk Óscar Martínez dołączył do Platino od publiczności nagrodę od jury. “Chcę powiedzieć, że uważa, że to największa impreza sztuk audiowizualnych Ameryki Południowej” – powiedział. Filmem iberoamerykańskim minionego roku wybrano “Honorowego obywatela” w reżyserii Gastóna Duprata i Mariana Cohna.
Przyszłoroczna, piąta ceremonia wręczenia nagród Platino odbędzie się w Quintana Roo w Meksyku.
Najlepszy film fabularny iberoamerykański:
“Aquarius”, reż. Kleber Mendonça Filho
“Honorowy obywatel”, reż. Gastón Duprat, Mariano Cohn
“Człowiek o tysiąciu twarzy”, reż. Alberto Rodríguez
“Julieta”, reż. Pedro Almodóvar
“Neruda”, reż. Pablo Larraín
Najlepszy reżyser:
Gastón Duprat, Mariano Cohn (“Honorowy Obywatel”)
Juan Antonio Bayona (“Siedem minut po północy”)
Kleber Mendonça Filho (“Aquarius”)
Pablo Larraín (“Neruda”)
Pedro Almodóvar (“Julieta”)
Najlepszy scenariusz:
Alberto Rodríguez, Rafael Cobos (“Człowiek o tysiąciu twarzy”)
Alejandro Brugués, Pierre Edelman, Pavel Giroud (“El acompañante”)
Andrés Duprat (“Honorowy Obywatel”)
Celso García (“La delgada línea amarilla”)
Guillermo Calderón (“Neruda”)
Najlepsza muzyka:
Alberto Iglesias (“Julieta”)
Chucho Valdés (“Esteban”)
Federico Jusid (“Neruda”)
Fernando Velázquez (“Siedem minut po północy”)
Mariano Loaicono (“La luz incidente”)
Najlepszy aktor:
Alfredo Castro (“Z daleka”)
Damián Alcázar (“La delgada línea amarilla”)
Eduard Fernández (“Człowiek o tysiąciu twarzy”)
Luis Gnecco (“Neruda”)
Óscar Martínez (“Honorowy Obywatel”)
Najlepsza aktorka:
Angie Cepeda (“La semilla del silencio”)
Emma Suárez (“Julieta”)
Juana Acosta (“Anna”)
Natalia Oreiro (“Gilda, no me arrepiento de este amor”)
Sonia Braga (“Aquarius”)
Najlepszy film animowany:
“Bruxarias”
“La leyenda del Chupacabras”, reż. Alberto Rodriguez
“Ozzy”, reż. Alberto Rodríguez, Nacho La Casa
“Psychonauci, zapomniane dzieci”, reż. Pedro Rivero, Alberto Vázquez
“Teresa y Tim”, reż. Agurtzane Intxaurraga
Najlepszy film dokumentalny:
“2016. Nacido en Siria”, reż. Hernán Zin
“Atrapados en Japón”, reż. Vivienne Barry
“Cinema Novo”, reż. Eryk Rocha
“Frágil equilibrio”, reż. Guillermo García López
“Todo comenzó por el fin”, reż. Luis Ospina
Najlepszy serial lub miniserial
“Bala loca” (Chile)
“Cztery pory roku” (Kuba)
“El marginal” (Argentyna)
“El Ministerio del Tiempo” (Hiszpania)
“La niña” (Kolumbia)
“Velvet” (Hiszpania)
Najlepszy debiut filmowy:
“Z daleka”, reż. Lorenzo Vigas
“La delgada línea amarilla”, reż. Celso García
“Rara”, reż. Pepa San Martín
“Za późno na gniew”, reż. Raúl Arévalo, David Pulido
“Viejo calavera”, reż. Kiro Russo, Gilmar Gonzales
Najlepszy montaż:
Alberto del Campo, Fernando Franco (“Niech Bóg nam wybaczy)
Bernat Vilaplana, Jaume Martí (“Siedem minut po północy”)
Isabela Monteiro de Castro (“Z daleka”)
Jorge Arturo García (“La delgada línea amarilla”)
Jorge García (“Sin muertos no hay carnaval”)
Najlepsza scenografia:
Ailí Chen (“La luz incidente”)
Eugenio Caballero (“Siedem minut po północy”)
Juan Pedro de Gaspar (“Królowa Hiszpanii”)
Nuno Gabriel de Mello (“Cartas da guerra”)
Sebastián Vogler (“Śmierć Ludwika IV”)
Najlepsze zdjęcia:
Carolina Costa (“Las elegidas”)
Diego García (“Neonowy byk”)
Guillermo Nieto (“La luz incidente”)
João Ribeiro (“Cartas da guerra”)
Óscar Faura (“Siedem minut po północy”)
Najlepszy dźwięk:
Daniel de Zayas, César Molina, José Antonio Manovel (“Człowiek o tysiąciu twarzy”)
Peter Glossop, Oriol Tarragó, Marc Orts (“Siedem minut po północy”)
Ricardo Leal, Tiago Matos (“Cartas da guerra”)
Sergio Díaz (“Desierto”)
Waldir Xavier, Mario Nazoa (“Z daleka”)
“Cine y Educación en Valores”
“El acompañante”, reż. Pavel Giroud
“Esteban”, reż. Jonal Cosculluela
“El Jeremías”, reż. Anwar Safa
“Rara”, reż. Pepa San Martín
“Siedem minut po północy”, reż. Juan Antonio Bayona
