Dawni sąsiedzi Maríi z przedmieścia udają się do siedziby sądu, żeby ją wesprzeć. Robią jednak zbyt wiele zamętu. Victoria chce, żeby Esperanza przypatrzyła się uważnie twarzy Sorai, aż ją rozpozna. Niestety, kobieta opada z sił i zostaje odesłana do domu.

Nando zostaje wezwany do złożenia zeznań. Chłopak opowiada o swoim, rzekomo odwzajemnionym, romansie z Sorayą oraz o pierwszym wrażeniu, jakie zrobiła na nim Alicia. Przyznaje, że z początku traktował ją z dystansem, gdyż była bardzo skryta, ale z czasem zaprzyjaźnili się i zrozumiał, że jest zwyczajną dziewczyną. Oświadcza przy tym, że Soraya wielokrotnie znęcała się nad pasierbicą, ubliżała jej, wmawiała chorobę i zamykała w pokoju. Wyjawia również, że pokochał Alicię i pragnie ją poślubić, żeby uwolnić ją spod opieki macochy. Na koniec zeznaje, że Soraya zaatakowała jego, Alicię i Esperanzę, lecz nie wyjawia imienia tego, który przybył im z pomocą – Alda.

Alicia zeznaje przed sądem, że była bita przez Sorayę. Dodaje, że macocha uderzyła Esperanzę głową o ścianę i zraniła Fernanda w ramię. Soraya traci panowanie nad sobą. Podnosi głos i nazywa ją szaloną. Adwokat Sorai próbuje podważyć zeznania Alicii, powołując się na jej chorobę oraz insynuując że dziewczyna wszystko zmyśliła. Luis Fernando wnosi sprzeciw. Zaznacza, że orzekać o psychicznym stanie zdrowia mogą jedynie lekarze. Psychiatra z absolutną pewnością stwierdza, że Alicia nie jest szalona. Doktor Junco, który zajmował się Esperanzą po wypadku, staje przed sądem. Luis Fernando prosi go o powiedzenie, czy pacjentka padła ofiarą brutalnego ataku ze strony oskarżonej.

Materiały novela.pl

„Maria z przedmieścia” (María la del barrio), telenowela, Meksyk, 1995; Reżyseria: Beatriz Sheridan, Marta Luna; Występują: Thalía, Fernando Colunga, Itatí Cantoral, Héctor Soberón, Ricardo Blume, Irán Eory, Osvaldo Benavides, Ludwika Paleta i inni; Strona: www.novela.pl/maria-z-przedmiescia.

[tabs tab1=”Maria z przedmieścia – Zwiastun”]
[tab id=1]