Refugio mieszka razem z trzema synami, Patricio, Edmundem i Ignacio w niewielkim mieszkaniu w pospolitej dzielnicy miasta Meksyk. Utrzymuje ich ze skromnej pensji i choć cierpi na problemy ze wzrokiem, nie dba o siebie, aby zapewnić synom wszystkie potrzeby. Patricio studiuje prawo i marzy o lepszej przyszłości i karierze. Edmundo jest studentem medycyny, zdolnym choć niesfornym. Ignacio ukończył tylko szkołę średnią, a następnie zajął się pracą w warsztacie samochodowym, aby pomóc matce w utrzymaniu domu i opłaceniu studiów braci.

Patricio spotyka się z dziewczyną, Lucero, córką Juliety, kobiety która osiemnaście lat temu przygarnęła ich, gdy przybyli do stolicy bez dachu nad głową. Szybko jednak zamienia ją na Olgę, bogaczkę, przed którą wypiera się swojej rodziny i matki – uważa przynoszą mu wstyd. Olga nie daje się długo zwodzić kłamstwom Patricio. Zaczyna go śledzić i tak odkrywa jego prawdziwe korzenie i skromne życie, jakie wiedzie. On jednak zaparcie brnie w kolejne kłamstwa i wmawia Oldze, że Refugio jest jego nianią i opiekuje się nią tylko dlatego, że biedaczka jest poważnie chora. Refugio na próżno próbuje przetłumaczyć Patricio, że on i Olga nie będą szczęśliwi. Gdy Edmundo próbuje zbliżyć się do Lucero, niechcący naraża się swojemu bratu, Ignacio, który także skrycie się w niej podkochuje.

Olga prosi ojca, prawnika, Rómulo Ancora, aby zatrudnił Patricio w swoim biurze adwokackim. Mężczyzna spełnia kaprys córki. Patricio niebawem zaręcza się z Olgą i planuje się z nią ożenić. Ten związek jeszcze bardziej oddala go od matki i braci. Kiedy Refugio próbuje zbliżyć się do Olgi, aby odzyskać kontakt z synem, zostaje poniżona. Problemy nasilają się, gdy Patricio odkrywa, że jest jedynie przyrodnim bratem Edmundo i Ignacia – mają wspólną matkę, lecz różnych ojców. Rozżalony oskarża matkę o niewierność i całkowicie zrywa z nią kontakt.

Refugio popada w silną depresję, która nie tylko szkodzi jej zdrowiu, ale także pozbawia jej pracy. Ani Edmundo, ani Ignacio nie są w stanie jej pocieszyć. Próbują jednak załagodzić sytuację i pomóc jej przynajmniej w kwestiach finansowych. Szukając łatwych pieniędzy wplątują się w nielegalne interesy i zadłużają. Edmundo trafia do więzienia, lecz co gorsza, Patricio odmawia udzielenia mu pomocy adwokackiej.

Wkrótce mężczyzna, który zrujnował życie Refugio i jej synom powraca i jego drogi krzyżują się z rodziną, którą porzucił. Patricio poznaje prawdę o przeszłości matki i zaczyna doceniać jej poświęcenie. Ból własnych porażek pomagają mu przezwyciężyć arogancję. Jest gotowy błagać matkę o wybaczenie i bronić brata w sądzie, aby przywrócić rodzinną harmonię.

[tabs tab1=”Info” tab2=”Galeria” tab3=”Trailer”]
[tab id=1]
KRAJ I ROK PRODUKCJI: Meksyk, 2012
LICZBA ODCINKÓW: ok. 150

SCENARIUSZ: Manuel Canseco Noriega
REŻYSERIA: Juan Carlos Muñoz, Alejandro Gamboa
PRODUCENT: José Alberto Castro

OBSADA: Victoria Ruffo (Refugio), Alejandro Non (Patricio Chavero), Alejandro Non (Patricio Chavero), José María Torre (Edmundo Chavero), Mane de la Parra (Ignacio Chavero), Adriana Louvier (Olga Ancira), Ernesto Laguardia (Rómulo Ancira), África Zavala (Lucero Vázquez), Maribel Guardia (Julieta Vázquez), Cassandra Sánchez Navarro (Consuelo), Lola Merino (Mercedes), Arturo Carmona (Apolinar), Martha Julia (Flor Escutia) i inni

TEMAT PRZEWODNI: Cristian Castro – Corona de lágrimas
[/tab]
[tab id=2]

[tab id=3][vimeo id=”50132240″ width=”580″ height=”350″][/tab]

[/tabs]